Uzroci hipertenzije dispneju, Plućna hipertenzija
Konsultacije sa lekarima 24 sata, za sve nedoumice oko Vašeg zdravlja, terapije, ishrane Etiologija: Plućna hipertenzija može biti primarna bez objašiyivog uzroka i sekundarna popuštanje levog srca, urodena ili stečena srčana mana, recifivirajuće piućne embolije, plućna bolest, deformilelfirudnog koša. Zajednički imenitelj za sva stanja jeste da, u prvoj fazi, dolazi do r£yerzibilne vazokonstrukcije u plućnoj cirkulaciji, kpja vremenom uzrokuje anatomske promene na krvnim sudovima i uzrokuie fiksiranu plućnu hipertenziju.
Povećan pritisak u plućima dovodi do povećane krutosti pluća, koja sa svoje strane uzrokuje povećanjeradakp[i se troši na disanje.
Što je HeartTonus liječenje hipertenzije: proboj u kardiologiji
Ukoliko plućna hipretenzija dugo traje, dolazi do kompenza- torne hipertrofije desne komore, a u terminalnoj fazi, i do popuštanja desnog srca u celini. Dijagnoza: Bolesnici se, uglavnom, žale na suv kašalj i dispneju u naporu, dok u odmakioj fazi dispneja počirue da se javlja i u miru.
Relativno često se javijaju otoci nogu i nelagodan osećaji u abdomenu naročito ispod desnog rebarnog luka. Kod plućnih bolesnika, javlja se produktivni kašalj.
U uzroci hipertenzije dispneju fazi bolesti, sreću se znaci popuštanja desnog srca nabrekle vene vrata, trikuspidna regurgitacija, hepatomegalija, ascites, otoci potkolenica. Laboratorijski nalazi pokazuju hipoksiju i poremećai testova plućne funkcije.
EKQ pokazuje znake hipertrofije desnih srčanih Supljina, a nije redak nalaz atrijalne fibrilacije RTG srca i pluća pokazuje dilataciju desnih srčanih šupljina uzroci hipertenzije dispneju plućne arterje. Ehokardiografjja može ukazati na uzrok plućng hipertenzije popuštanje levog srca, valvularna manaa takode pokazuje hipertrofiju i diltaciju desne komore sa posledičnom trikuspidnom regurgitacijom.
Izraženost se može utvrditi određivanjem razine aktivnosti koja dovodi do dispneje odnosno, dispneja pri mirovanju je izraženija samo od dispneje pri penjanju stubama.
Kateterizacija pokazuje povišene pritiske u plućnoj cirkulaciji. Terapija: U slučaju sekundarne plućne hipertenzije, svi napori treba da budu usmereni ka korekciji uzroka.
Medicinski izraz za otežano disanje i nedostatak zraka je dispneja. Uglavnom je bezopasna, npr.
Kod primarne plućne hipertenzije, kao i sekundarne plućne hipertenzije, gde se uzrok ne može otkloniti, treba davati vazodilatatore antagonisti kalcijuma, prostaciklin, kiseonik i oralnu antikoagulantnu terapiju. U terminalnoj fazi, bolesnika treba uputiti na transplantaciju pluća.
